Babama mektup

Her gece kapatinca gozlerimi, seni gorebilmek icin bir hevesle daliyorum. Icimden tamam diyorum seni cok seviyorum ama ben seninle beraber olmaya doyamadim ki henuz, nerelerdesin? Sonra yeniden sabah oluyor, bir ceza gercekleri hatirlattigi sekli ile gun yuzu, cigiriyor sanki , artik yoksun... Sonra zamanin degerini nasil oldu da bilemedigim gercegi ve o sonsuz pismanlik. Tipki her tuttugunda ellerimi, yeterince bakamadim gozlerinin icine, yada teneffus edemedim tenini, ayni guzel saclarini ellemeye kiyamadigim gibi. Ben buyudukce seni daha fazla sevebilmeyi ogrenirken sen yorulup gitmeyi yegledin. Ne pahasina olursa olsun ben sansli bir erkegim, cunku sen cok cok iyi bir babasin. Simdi cok derinden kirik kalbim ve onumde ki hayat yolculugunun tum duraklarini es gecmek, seni bir an once tekrar gorebilmek butun istedigim. Benim sana daha cok uzun zaman ihtiyacim vardi be baba, ben boylesine uzaklarda neyleyim?
Seni kalbine gomen oglun Erdem