Bugun senin dogumgunun baba

Yasasaydin bugun 71 yasina girecektin babacigim. Sen bizim hep kalbimizde var olacaksin, seni cok seviyorum.
10 Kasim 1938

Yalnızlığa alışmalı...

Bavulları hep toplu durmalı insanın...
Bir gün telefonların hiç çalmayabileceği hesaplanmalı...
Tül perde arkasından misafir yolu gözlemekten vaz­geçmeli...
İhanetlere, terkedilmelere, bir başına bırakılmalara hazırlıklı olmalı...
Yalnızlığa alışmalı...
* * *
Çünkü "omuz omuza" günlerin vakti geçti. Dayanışma... günümüz borsasının değer kaybeden hisse senet­lerinden biri artık...
Bireyin keşif çağı, geride kı­rık dökük yalnızlıklar bıraktı.
Terörün bile bireyselleştiği çağdayız. Zaman, birlikten kuvvet doğurma zamanı değil; zaman, tek başına dimdik ayakta kalabilmeyi becerme zamanıdır.
* * *
İşte o yüzden alışmalı yalnız­lığa...
Sokaklar dolusu ıssızlıkla başbaşa yaşamayı göze almalı insan... Güvendiği dağlardaki karlara bakıp ders çıkarmalı... Hüzünlü bir şarkıyla paylaşı­lan gecelerde başım dayayacak bir omuz arama huylarından vazgeçmeli... Sofrada tek tabağa, tabakta az yemeğe alışmalı...
Romanlardan yalnızlığı yücelten paragraflar asmalı evin en görünür duvarlarına...
"Yalnızlık paylaşılmaz/ Paylaşmılsa yalnızlık olmaz" dizeleriyle başlamalı güne...
Telesekretere "şu anda size cevap verebilecek kim­se yok" denmeli, "... belki de hiçbir zaman olmaya­cak..."
Cevapsızlığa, sessizliğe ısınmalı...
* * *
Oysa sessizlik haksızlığa alkıştır.
Haklılığın onuru yaşatır insanı... Susmanın utancı öldürür.
O yüzden en sessiz gecelerde ''doğruydu, yaptım"la teselli bulmalı insan...
Feryada komşuların yetişmemesine, soğuk duvar diplerinde sessizce ağlaşmaya alışmalı... Kendiyle he­saplaşmaya çalışmalı...
Gece yastıkla ağlaşmaya, sabah aynayla gülüşmeye, kendiyle hüzünlenip, kendiyle keyiflenmeye hazır ol­malı...
Hep başını alıp gidebilecek kadar cesur, ama hep kalıp savaşacakmış kadar gözüpek olabilmeli...
Sessizliği, sese dönüştürebilmeli...
* * *
Ve sırt çantasını her daim hazır tutmalı insan...
Yollarla barışmalı...
Yalnızlığa alışmalı...
Can Dundar

Babama mektup

Her gece kapatinca gozlerimi, seni gorebilmek icin bir hevesle daliyorum. Icimden tamam diyorum seni cok seviyorum ama ben seninle beraber olmaya doyamadim ki henuz, nerelerdesin? Sonra yeniden sabah oluyor, bir ceza gercekleri hatirlattigi sekli ile gun yuzu, cigiriyor sanki , artik yoksun... Sonra zamanin degerini nasil oldu da bilemedigim gercegi ve o sonsuz pismanlik. Tipki her tuttugunda ellerimi, yeterince bakamadim gozlerinin icine, yada teneffus edemedim tenini, ayni guzel saclarini ellemeye kiyamadigim gibi. Ben buyudukce seni daha fazla sevebilmeyi ogrenirken sen yorulup gitmeyi yegledin. Ne pahasina olursa olsun ben sansli bir erkegim, cunku sen cok cok iyi bir babasin. Simdi cok derinden kirik kalbim ve onumde ki hayat yolculugunun tum duraklarini es gecmek, seni bir an once tekrar gorebilmek butun istedigim. Benim sana daha cok uzun zaman ihtiyacim vardi be baba, ben boylesine uzaklarda neyleyim?
Seni kalbine gomen oglun Erdem

Sen gittiginden beri alip basimi uzaklara daliyorum be babam,

Seni ariyor hep gozlerim belki izliyorsundur ardimdan diye..

Ama sen yoksun ardimda, kayboluyor korkuyorum be babam..

Sen varken icim rahatti ama simdi yok arkamdan bir bakan.

Öyle cok yalnizimki be babam, hayat gülmüyor eskisi gibi yüzüme

Hep bekliyorum bir gun gelir duzelir diye ama bir turlu kalkamadim dizlerimin üstüne

Sen gittiginden beri cok yalniz kaldim be babam...

Oglun Erdem

Annemin ozlemi

Annem sensizliğe dayanamaz oldu,
Az değil,kırk yedi yıl seninle mutlu oldu,
En kötü anında, seni hep yaninda buldu,
Bir gun sana karsi duydugu bu özlem ahrette son bulur,
Kadin kocasina, Fehmi Senay'ina kavuşur,
İnşallah nebiler sana yoldaş olur,
Huzur içinde yat, canım BAMAM.........
Erdem

Quick Note

It has been almost 7 months since you're gone Dad.... and I missed you! Every day I wait for your phone call like how it used to be; waiting to chat about mom, my faraway pursuits, and your loving daughter Tina, news about friends, series, sports, and everything we desired. It is so difficult to accept as true that I can not hold your hand anymore baba!
I will always love you
Erdem

Annem ile babamin bir omur boyu suren asklari

Annem ve babamin birbirlerine olan asklari hic bitmeyecek; tipki 46 senedir devam ettigi gibi!

Neyleyim

neyleyim sen yoksan eger dunyanin servetini
neyleyim sen yoksan eger ahiretin cennetini
neyleyim sen yoksan eger sahilleri kirlari
neyleyim sen yoksan eger yazi kisi bahari